13.11.2014 - Onur Abii

Başlangıca bugünden bir not: 
Bu yazı, "En Büyük Başarım" başlıklı yazımda bahsettiğim, hayatımın en özel yazısı. (17.10.2019)
On gün oldu Onur Abi’yle tanışalı. Aslında yazılarından ve fotoğraflarından tanıyordum onu, ama yüz yüze sohbet etmek on gün önce kısmet oldu. Geç oldu, ama hiç güç olmadı! Onur Abi o kadar eğlenceli ve enerjik ki ilk kez karşılaştığı insanların yanında tutuk kalan beni bile rahatlattı.
Engelli Onur Abi. Yürüyemiyor. Ama öyle geniş bir dünyası var ve o dünyada o kadar özgür yaşıyor ki ben hepimizin adına kıskandım onu. Mutlu bir kere.. Ailesiyle, arkadaşlarıyla, arkadaş olmadıklarıyla çok mutlu. Kendine bir dünya yaratmamış aslında. Bakmış o dünyaya adapte olamıyor, “dünya bana uysun” demiş. Var olan dünyayı kendisine adapte etmiş -ki siz de o dünyada yaşıyorsunuz, dikkatli olun! 🙂 Beni tanıyanlar bilir, sıradan olan her şeyden biraz uzak dururum. Onur Abi’yi bu yüzden çok sevdim ben. Dünyaya farklı bir şeyler vermeyi istemiş o. Vermiş de.. Uzun yıllardır yazı yazıyor Onur Abi. Bir süredir de daha geniş kitlelere hitap edebilmek için yeni bir şey yapmaya başladılar. Her hafta o yazıyor, sağ olsun, Meryem okuyor. Böylece Onur Abi’nin çeşit çeşit konuya değindiği köşe yazıları görme engellilere de ulaşmış oluyor. Bizi Onur Abi’yle buluşturan da işte böyle bir proje.
Bu çok çalışkan ve zeki adam bir kitap yazmış. Ama sadece kitap değil.. Onur Abi’yi seven herkes tutmuş bir ucundan, bölümler seslendirilmiş. Bazı ünlü isimler de destek vermiş. Mesela Zahide Yetiş, mesela Ayşe Şule Bilgiç… Ayşe Şule Bilgiç Düşyeri Çizgi Film Stüdyosu’nun kapısını açmış bu iş için. Yani kitap hem yazılmış, hem seslendirilmiş. Onur Abi gurur duyuyor; heyecanla ve defaatle söylüyor ki “bu kitapla biz çok insana ulaşacağız”. Her şey tastamam, yalnız bir eksik var. Onur Abi bu kitaba bir vakıf ya da derneğin sahip çıkmasını istiyor. Kitabın gelirinden bir beklentisi yok. Parayı, kitabı bastıran kurumun engelliler yararına kullanmasını istiyor. Tek istediği bu projeye destek verecek bir kurum, kuruluş bulabilmek. Böylece daha çok insana ulaşacak, Bolu’nun adını duyuracak (söylemem lazım Bolu’nun iyi birer tanıtıcısı olmadığımız için hepimize sitemi var Onur Abi’nin, “o iş de bende!” diyor), görme engelliler için çok büyük bir adıma öncülük etmiş olacak, maddi gelirle diğer engelliler için de çorbaya tuz katacak. He beklediği bir şey daha var: Kitap için emek veren yaklaşık yirmi kişiye birer kitap hediye edecek. Bu sanırım sahiplenen kuruluş için çok büyük bir istek değildir!
Şimdi aradığımız böyle birilerini bulabilmek. Onur Ustaoğlu’nun bu arzusunu yerine getirip mükemmel bir projenin hayata geçirilmesinde sihirli el olmak isteyen bir vakıf ya da derneğe ulaşabilmek.. Sizden ricam, bu yazıyı paylaşarak destek vermeniz. Ben yazılarını okuduğum bu azimli adamın kararlılığını on gün önce gözlerimle gördüm. Onur Abi hayal kurmuyor. Bu başlangıç, o daha çok güzel işler yapacak.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sanayinin İlkleri - Teşvik-i Sanayi Kanunu

Tamiri Mümkün

Yaşam Hakkı ve Adaylık Tartışması Üzerine